Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen, maar hoe meer ik mooie verhalen hoorde over thuisbevallen, hoe meer het ging kriebelen om onze kleine thuis te mogen ontvangen. De dames van levenslicht hebben ons goed geïnformeerd over een thuisbevalling en mijn keus ging toch meer daar naar toe. Tot ik een week voor mijn bevalling de kleine niet meer voelde. Bij levenslicht namens ze geen risico en ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Alles goed gelukkig met de kleine, maar Ik voelde de kleine niet meer bewegen. Elke dag ging ik terug voor controle, tot ik op donderdag 23 juli moest blijven, ik werd toch ingeleid. Was een dag eerder dan gepland, maar wij gingen er neutraal in.
Donderdag werd de ballon geplaatst (wat in eerste instantie ook niet nodig was werd er verteld) en vrijdagochtend was de kleine nog niet helemaal ingedaald tot een veilige positie. Het inleiden was niet pijnlijk, alleen ons mannetje werkte niet helemaal mee, daardoor lagen we een dag langer in het ziekenhuis. Vrijdagmiddag zijn dan toch mijn vliezen gebroken en om 17:00 begon mijn weeënstorm door de weeënopwekkers. De storm is niet meer voorbij gegaan tot de kleine kwam om 00:22. Om 23:00 uur toch gekozen voor een ruggenprik, omdat het bijna niet meer te doen was en ik wist niet hoe lang het nog ging duren. Mijn weeën gingen daarna bijna direct over op persweeën, de kleine was er dus heel snel en zonder complicaties. Door het inleiden en eigenlijk een andere bevalling dan dat ik had “gepland” kijk ik terug op een super mooie ervaring. De weeënstorm heb ik geheel voor lief genomen omdat de kleine gezond en snel geboren is.
Ondanks dat de bevalling anders kan zijn dan dat je zelf in gedachten hebt, hoeft dat niet te betekenen dat het een slechte ervaring zal zijn. Bevallen is prachtig en het mooiste wat er is, ondanks een weeënstorm! Probeer vooral te genieten en weet waarvoor je het doet! De dames van levenslicht helpen je negen maanden lang om naar deze mooie ervaring toe te leven!
Jasper, Astrid en Luke, juli 2020, Schoonhoven