Na een zwangerschap 41 weken en 6 dagen werd onze eerste kind, een prachtige dochter Maud thuis op een natuurlijke manier geboren zoals we gehoopt hadden.
Vanaf 41 weken werd ik om de dag gecontroleerd door de verloskundigen en aan het einde zelfs dagelijks.
Ze boden een luisterend oor, deden op mijn verzoek nogmaals een extra controle, namen de tijd om mijn onzekerheid weg te nemen. Dat, samen met het luisteren naar je eigen lichaam en gevoel, heeft mij er de laatste dagen echt doorheen gesleept. In overleg met de verloskundige hebben we gewacht met een inleiding van de bevalling, mede omdat het nog zo goed ging en ik graag wilde dat het lichaam het zelf zou doen
Richtpunt en houvast
Wat waren we gelukkig, eindelijk zwanger van ons eerste kind na een traject in het ziekenhuis. 13 Oktober was de uitgerekende datum! We konden eigenlijk niet wachten… De zwangerschap verliep erg goed, ik voelde me lichamelijk in orde en had weinig klachten. De kleine groeide goed en de controles waren prima. De uitgerekende datum kwam steeds dichterbij. De verloskundige benoemd wel: “Hecht er niet teveel waarde aan”, maar toch wordt het je richtpunt en houvast.
Naarmate de uitgerekende datum dichterbij komt duurde het wachten opeens een stuk langer. Het werd 14, 15, 16 oktober en uiteindelijk was ik 41 weken zwanger. Sterker nog, de kleine gaf geen enkel teken aanstalten te maken om eruit te komen. Hoewel ik mij lichamelijk goed voelde en de controles bij de kleine gelukkig goed bleven, begin je gek genoeg toch te twijfelen aan je eigen lichaam. Kan mijn lichaam het wel?
Betrokkenheid en welgemeende interesse
De mate waarin de omgeving daaraan meewerkt onderschatte ik in eerste instantie. Maar iedere keer weer de vragen: “Gaat het nog goed? Is de kleine er nog steeds niet? Wanneer gaan ze het halen? Heb je dit middeltje al geprobeerd, dat schijnt de bevalling op te wekken?”. Ondanks de betrokkenheid en welgemeende interesse van de omgeving zorgde het voor meer onzekerheid tijdens een eigenlijk in alle opzichten heel goede zwangerschap.
Vanaf 41 weken werd ik om de dag gecontroleerd door de verloskundigen en aan het einde zelfs dagelijks. Ze boden een luisterend oor, deden op mijn verzoek nogmaals een extra controle, namen de tijd om mijn onzekerheid weg te nemen. Dat, samen met het luisteren naar je eigen lichaam en gevoel, heeft mij er de laatste dagen echt doorheen gesleept. In overleg met de verloskundige hebben we gewacht met een inleiding van de bevalling, mede omdat het nog zo goed ging en ik graag wilde dat het lichaam het zelf zou doen.
Voorspoedige bevalling
Uiteindelijk is dit gelukkig ook gebeurd. Net nadat we een plan hadden gemaakt om bij 42 weken naar het ziekenhuis te gaan, begon de bevalling toch spontaan bij 41 weken en 6 dagen zwangerschap. De bevalling ging voorspoedig en kon thuis plaatsvinden. Onze dochter Maud werd geboren! We hebben geduld moeten hebben maar zijn uiteindelijk beloond met een prachtige, gezonde dochter, die thuis en op de natuurlijke manier ter wereld is gekomen.
Danielle, Bob en Maud Jooren, november 2015, Schoonhoven